Urodził się 09 października 1848  w Woli Kanigowskiej w Płockiem. Był synem Juliana Konstantego i jego drugiej żony Teresy Gostkowskiej.

W wieku 45 lat, czyli z zupełnie inną filozofią niż jego ojciec, ożenił się z bardzo zacną panną Władysławą Zaleską h. Rola z Bożejewiczek. Ślub odbył się w kościele parafialnym w Żninie (kościół Św. Floriana) w dniu 28 grudnia 1893.
Po ślubie małżonkowie zamieszkali w Dzierżnie Dworskim k/Rypina (blisko siebie są dwie miejscowości Dzierżno: Dworskie było w zaborze rosyjskim a Kożuchowe w pruskim). Tam urodził się ich syn, a mój Dziadek, Stanisław Thun.
 
Według tradycji ustnej, pradziadek Jan był uroczym i towarzyskim człowiekiem. Dzięki jego
aktywności rozrywkowej majątek bywał często zastawiany aż ok. 1902 został zlicytowany i kupił go jakiś Żyd. Wszystkie te transakcje zapisane są w księdze majątkowej przechowywanej w archiwum Sądu Rejonowego w Brodnicy.
Po utracie majątku małżonkowie rozstali się. Władysława z synem Stasiem przeniosła się do swojej rodziny a Jan Franciszek był rezydentem u swojego kuzyna Ignacego w majątku Koziebrody Kościelne. Syn Ignacego, który mieszkał w Warszawie i u którego byłam parę razy mówił, że mój pradziadek był olśniewająco przemiłym człowiekiem.
Gdy dopadła go poważna choroba został odwieziony do szpitala do Warszawy. Jan Franciszek zmarł 06 listopada 1911 o godzinie 9 rano po dwutygodniowym pobycie w szpitalu im. Dzieciątka Jezus. Msza żałobna została odprawiona 10 listopada w kościele Św. Barbary na Koszykach a ciało pogrzebane na Powązkach. 
Na łożu śmierci, 5 listopada  o godz. 14 pradziadek podyktował list do swojej żony i syna, w którym prosił ich aby w razie jego śmierci nie przyjeżdżali na pogrzeb ze względu na koszty oraz ich błogosławił prosząc o wybaczenie wszystkiego co złe z jego strony a także zadysponował swoją obrączką i rzeczami osobistymi. List ten spisał Mieczysław Thun i wysłał do Władysławy do Krakowa.