Założycielem gałęzi polskiej był Karl Ferdinand/Christoph [Almanach Gotajski – Gothaer Uradel, 1907- podaje drugie imię Ferdinand, natomiast w „Pommersche Geneaologien” widnieje Karl Christoph].

Według Alamanachu urodził się w Raciborzu 17 czerwca 1786.
Był on Rotmistrzem Króla Danii i przybył do Warszawy z Napoleonem. Tam poznał córkę aptekarza z Pragi (na pewno bogatą), Marię Luizę Stern (ur. 1796) i po ślubie zamieszkali w dobrach Jeżewo i Łąki pod Płońskiem w parafii Radzymin.
Był Kawalerem orderu Pour le Merite.

Prawdopodobnie majątek Jeżewo był własnością śląskiej rodziny Karola.
Karl Christoph nie żył długo, ale zdołał spłodzić 10 dzieci, w tym 4 synów, z których 1 zmarł w wieku kilkunastu lat i jest pochowany na cmentarzu parafialnym w Radzyminie k/Płońska (nagrobek - kamień polny).
Pozostali 3 synowie zapoczątkowali trzy linie polskich rodzin de Thun, które obecnie są na wymarciu albowiem nie istnieje żaden męski potomek tego rodu. Rozdział ten zamykamy my: Barbara, Małgorzata i Katarzyna, trzy najmłodsze przedstawicielki Thunów, też na Pomorzu.

Tak więc, ród z Pomorza wymrze na Pomorzu zatoczywszy koło przez Mazowsze.